Θανάσης Μαχιάς: Γιαμαμότο Φανατικά



Ο φίλος μας Θανάσης Μαχιάς εξηγεί απλά και γλαφυρά γιατί το κράτος το ίδιο βάζει προσκόμματα στην επένδυση του Ελληνικού διαχρονικά.

Άκουγα (και συμμετείχα) στην χλεύη της δασικής έκτασης στο Ελληνικό που εμποδίζει μια από τις μεγάλες επενδύσεις που τόσο ανάγκη έχει η χώρα. Μετά, έμαθα ότι αφορά μόνο 15 στρέμματα και είδα την αεροφωτογραφία τους (από το ΣΚΑΙ).
Ήμουν πολύ πιο επιφυλακτικός στην χλεύη για τα αρχαία του Ελληνικού, και στο στρεβλό δίλημμα: επένδυση ή αρχαία; Nα γίνει η επένδυση και ας καταστραφούν τα αρχαία, ή μήπως ΔΕΝ υπάρχουν αρχαία και είναι εύρημα για να ακυρωθεί η επένδυση; …
Πιο καθαρή είναι περίπτωση της Χαλκιδικής. Όμως, δύσκολα διακρίνεις πού σταματά η ιδεοληψία και πού αρχίζει ο εκβιασμός της εταιρίας σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Και τώρα; Η επένδυση προχωρά: γιατί η κυβέρνηση υποχώρησε στον εκβιασμό της εταιρίας; ή γιατί η εταιρία υποχώρησε στην «σθεναρή» στάση της κυβέρνησης; …

Έτυχε λόγω της 20χρονης παραμονής μου στο Ηράκλειο, να μάθω ότι μεγάλο μέρος τειχών της πόλης βρίσκονται κάτω από την σύγχρονη πόλη. Αυτό δεν "ενοχλεί" την αρχαιολογική συντήρηση, γιατί έτσι τα αρχαία «συντηρούνται δια της καταχώσεως», (περίπτωση Ελληνικού). Το πρόβλημα προκύπτει όταν πρέπει να ανασκαφούν (στο Ηράκλειο έπρεπε να περάσει υπόγειος αγωγός από την κεντρική πύλη).

Έτυχε επίσης να είμαι παρόν σε μια μικρογραφία ίδιας ιστορίας, στην Κρήτη, όταν κτίστηκε το ΕΛΚΕΘΕ (τότε ΙΘΑΒΙΚ) στην Αμερικάνικη βάση που ήταν επίσης αρχαιολογικός χώρος (δια καταχώσεως ). Οι εργασίες ανέγερσης των κτηρίων «έπεσαν» πάνω σε μινωικό τάφο. Η αρχαιολογική υπηρεσία τα πάγωσε όλα μέχρι να υπάρξουν οι πιστώσεις και να γίνει η ανασκαφή. Το ΕΛΚΕΘΕ παρενέβη, πλήρωσε 2 υποτροφίες διδακτορικών, η ανασκαφή ολοκληρώθηκε σε 6 μήνες, οι οικοδομικές εργασίες διαφοροποιήθηκαν ώστε να ενσωματώσουν την ανάδειξη των αρχαίων και δεν υπήρξε καθυστέρηση στα κτήρια και το ενυδρείο. Αν η υπόθεση είχε αφεθεί στο δημόσιο, τα κτήρια ακόμη θα κτιζόντουσαν, αν είχε αφεθεί στον «επενδυτή» ο τάφος ίσως είχε εξαφανιστεί ….
Τι ακριβώς συζητάμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Προσχήματα για ακύρωση των επενδύσεων; ή χατίρια και ρουσφέτια; … και … ας καεί και το παλιάμπελο, αφού θα βγάλουμε το άχτι μας ταλαιπωρώντας τον επόμενο κακόμοιρο που θα πάει να κτίσει;

Τι θέλω να πω ...
Όλα τα παραπάνω έχουν νομίζω μία κοινή συνισταμένη. Ένα είναι το πρόβλημα: οι χρόνοι, η βραδύτητα του δημοσίου και όχι τα αγοραία περιπτωσιολογικά διλλήματα. Η δυσλειτουργική, αναποτελεσματική διοίκηση που όλοι προστατεύουν, τό βαθύ κράτος που κανείς τολμά να αγγίξει, να το βάλει να δουλέψει, οι υπηρεσίες που κανείς δεν αξιολογεί.
Στο Ελληνικό, θα γίνουν μεγάλες εκτάσεις πράσινου, είναι γελοίο να συζητάμε για 15 στρέμματα. Άλλα είναι τα ερωτήματα:
Γιατί 8 χρόνια δεν αποχαρακτηρίστηκαν τα συγκεκριμένα 15 στρέμματα; Γιατί δεν "μεταφέρθηκαν" πολεοδομικά στην διπλανή έκταση που θα γίνει πράσινη; Γιατί δεν "ανταλλάχτηκαν" με τα εκατοντάδες στρέμματα που θα δενδροφυτευτούν; … μέσα σε 24 ώρες. Γιατί οι υπηρεσίες δεν υποχρεώθηκαν να το κάνουν μέσα σε ένα μήνα; Γιατί περίμεναν όλα αυτά τα 5 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει;
Γιατί οι αποφάσεις του συμβουλίου επικρατείας ή της διαιτησίας καθυστερούν χρόνια και μήνες;
Γιατί η παρουσία αρχαίων φοβίζει και δεν χαροποιεί; Γιατί η ανασκαφή και ενσωμάτωση των αρχαίων να μην γίνεται σε χρόνο "μηδέν";
Γιατί δεν ζητάμε να αλλάξει άμεσα το θεσμικό πλαίσιο για όλους, αλλά εμφανιζόμαστε υπέρμαχοι "προνομιακών" ρυθμίσεων υπέρ του επενδυτή;

Όσο γαργαλιστικό και αν είναι, είναι νομίζω λάθος (και ίσως μέγα) να στοιχιζόμαστε: ή με τον επενδυτή ή με τα αρχαία (-τα δέντρα, -το περιβάλλον). Είναι και τα δύο, πλευρές του λαϊκισμού. Ο εχθρός είναι ένας: το σημερινο θεσμικό πλαίσιο και φταίνε όσοι δεν το αλλάζουν.
Πού αρχίζει η ιδεοληψία και πού οι τυχόν εκβιασμοί; Έχουμε ένα σαθρό, δυσλειτουργικό κράτος που κακοφορμίζει μέρα με την μέρα. Ένα κράτος φτιαγμένο για να λειτουργεί δεσποτικά, καισαρικά, ... που σήμερα το βλέπουμε να είναι πάτημα για ιδεοληψίες, … και χθες (αύριο;) το βλέπαμε να κάνει χατιράκια (πελατειακά;), σε όποιον αυτο επέλεγε, ώστε να είσαι υποχρεωμένος σε αυτό, και να του κάνεις τεμενάδες.
Αυτό το κράτος οφείλουμε να μετασχηματίσουμε ..... γιατί δυστυχώς κανένα μνημόνιο δεν μας έχει υποχρεώσει ακόμα ... και πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, ... αντί στοιχιζόμαστε με την μια ή την άλλη ιδεοληψία, με τον έναν ή τον άλλον επενδυτή.
Και τα δύο εμείς στο τέλος θα τα πληρώσουμε.

Σχόλια

  1. Ψύχραιμη και ακριβοδίκαιη ανάλυση.
    Κρίσιμο πρόβλημα είναι κυρίως το αποτυχημένο (βαθύ) ελληνικό κράτος και οι νοοτροπίες που επικρατούν στην κοινωνία και στους θεσμούς, και όχι τόσο οι κομματικο-πολιτικές ιδεολογίες. Αυτές είναι αέρας που πάει κι έρχεται. Το αποτυχημένο κράτος είναι από σκληρό, βαρύτατο, αμετακίνητο υλικό.
    Και βέβαια, οι ιδεολογίες αντέχουν (το πολύ) για μερικές δεκαετίες. Οι νοοτροπίες αντέχουν για πολλούς αιώνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η απάντηση είναι απλή: οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ιεδολιπτικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για να μετασχηματιστεί το κράτος πρέπει να το θέλει η ελληνική κοινωνία (αυτή ψηφίζει - δημοκρατία έχουμε και θέλουμε, φυσικά, να έχουμε). Για να το θέλει η ελληνική κοινωνία πρέπει να έχει γνώση και διάθεση να αλλάξει τρόπο ζωής. Για να έχει γνώση και διάθεση να αλλάξει τρόπο ζωής πρέπει να αποκτήσει παιδεία. Για να αποκτήσει παιδεία χρειάζεται χρόνο, εκπαίδευση και πνευματική ελίτ. Η μεταπολίτευση (με πρωταρχικό ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου) έφαγε τον χρόνο, ισοπέδωση την εκπαίδευση και διέφθειρε την πνευματική ελίτ. Όπερ έδει δείξαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία